Where are the plans,
We plotted together
To rule the world?
Where are the dreams,
We dreamt alike
To make a difference?
Where are the shoulders,
That lifted my burdens,
By taking them up yourself?
And above all,
Where are the heartbeats,
That were promised for me
To beat in sync with mine?
I kept lingeringly thinking about the times gone by,
Though I am walking towards you, I am yet far from you,
I live only because of you!
I see in you today, myself reflected!
If you keep thinking of me,
I will come close to you!
I live only because of you!
I see in you today, myself reflected!
Oh girl! Why is the letter so short lived?
That it is thrown away, even before you could finish reading!
I gave a short-lived letter that is thrown away
Even before it could be completely read..
Even the shadows of those trees, under which we spent time, would ask for you,
How would I tell them?
Through the silence of the withered flowers?
The shadows of those trees which bore witness to our love,
Will speak of our story for ages,
As the fragrance of those withered flowers!
The halls that echoed the messengering tinkles of your anklets, would ask for you,
How would I tell them?
Will the broken bangles speak up?
The messengering tinkles of the anklets,
Will be echoed in the halls for the years to come,
Like the broken bangles, which are still colourful!
Where are those fingers which added warmth to my palms?
Here is not the person’s face, to share stories, by leaning on my shoulder!
I was awaken from my sleep, even before my first dream got over!
Those fingers which added warmth to the palms are still in your hands!
It is not in our fate to share stories by leaning on your shoulder!
Open your eyes! My love! The first dream is enough!
All the words that you spoke,
Will keep ringing in my ears forever over my lifetime,
The ashes may be dissolved, but will those words dissolve?
All the words that I spoke,
Are still living as part of your talks..
Even the world might go to ashes, but can the soul be destroyed?
All those gazes that we exchanged,
Relentlessly ask me questions day and night!
Life might be taken away, but could the soul be ever taken away?
All those gazes that we exchanged,
Will stay with you day and night!
Will your eyes ever forget me?
Even the inseparable shadow will go away in the pyre’s fire!
Even after seeing evidence of theft, I refuse to believe it!
I live in the hope that you will appear, at least for a moment, before me..
The mirage of the inseparable shadow will come and go often,
Even if there is evidence of theft, I will come back for you!
Why just an instant! My Love! I am living within you forever!
நினைத்து நினைத்து பார்த்தேன்
நெருங்கி விலகி நடந்தேன்
உன்னால் தானே நானே வாழ்கிறேன் ஓ..
உன்னில் இன்று என்னை பார்க்கிறேன்..
நினைத்து நினைத்து பார்த்தால்
நெருங்கி அருகில் வருவேன்
உன்னால் தானே நானே வாழ்கிறேன்.. ஓ..
உன்னில் இன்று என்னைப் பார்க்கிறேன்..
எடுத்து படித்து முடிக்கும் முன்னே
எறியும் கடிதம் எதற்கு பெண்ணே ?
எடுத்து படித்து முடிக்கும் முன்னே
எறியும் கடிதம் உனக்கு தந்தேன்..
அமர்ந்து பேசும் மரங்களின் நிழலும் உன்னை கேட்கும் எப்படி சொல்வேன்?
உதிர்ந்து போன மலரின் மௌனமா ?
அமர்ந்து பேசும் மரங்களின் நிழலும்
நமது கதையை காலமும் சொல்லும்
உதிர்ந்து போன மலரின் வாசமாய்..
தூது பேசும் கொலுசின் ஒலியை அறைகள் கேட்கும் எப்படி சொல்வேன் ?
உடைந்து போன வளையல் பேசுமா ?
தூது பேசும் கொலுசின் ஒலியும்
அறைகள் முழுதும் ஆண்டுகள் சொல்லும்
உடைந்து போன வளையலின் வண்ணமாய்..
உள்ளங்கையில் வெப்பம் சேர்க்கும் விரல்கள் இன்று எங்கே ?
தோளில் சாய்ந்து கதைகள் பேச முகமும் இல்லை இங்கே
முதல் கனவு முடிந்திடும் முன்னமே தூக்கம் கலைந்ததே
உள்ளங்கையில் வெப்பம் சேர்க்கும் விரல்கள் உந்தன் கையில்
தோளில் சாய்ந்து கதைகள் பேச நமது விதியில் இல்லை
முதற் கனவு போதுமே காதலா… கண்கள் திறந்திடு…
பேசி போன வார்த்தைகள் எல்லாம்
காலம் தோரும் காதினில் கேட்கும்
சாம்பல் கரையும் வார்த்தை கரையுமா ?
பேசிப் போன வார்த்தைகள் எல்லாம்
உனது பேச்சில் கலந்தே இருக்கும்
உலகம் அழியும் உருவம் அழியுமா
பார்த்து போன பார்வைகள் எல்லாம்
பகலும் இரவும் கேள்விகள் கேட்கும்
உயிரும் போகும் உருவம் போகுமா ?
பார்த்து போன பார்வைகள் எல்லாம்
பகலும் இரவும் உன்னுடன் இருக்கும்
உனது விழிகள் என்னை மறக்குமா
தொடர்ந்து வந்த நிழலும் இங்கே தீயில் சேர்ந்து போகும்
திருட்டு போன தடயம் பார்த்தும் நம்பவில்லை நானும்
ஒரு தருணம் எதிரினில் தோன்றுவாய் என்றே வாழ்கிறேன்…
தொடர்ந்து வந்த நிழலின் பிம்பம் வந்து வந்து போகும்
திருட்டு போன தடயம் இருந்தும் திரும்பி வருவேன் நானும்
ஒரு தருணம் என்னடா.. காதலா.. உன்னுள் வாழ்கிறேன்..
This song has some backstory, which could add meaning to the song.
Two people fall in love together and soon after she dies in a road accident.
The guy, who pines over the loss of his lady love, asks the questions and she answers all his questions, as a voice over or like. The odd stanzas are by the male, while the even ones are by the lady.
The male version and female version are merged together to have better readability. But the songs are in the album as two separate songs.
Ripples 